به آسمان بگو...

گاهی ابری بودن بهتر از پر ستاره بودن است

به آسمان بگو...

گاهی ابری بودن بهتر از پر ستاره بودن است

سپندارمزگان

سپندارمزگان جشن زمین وگرامیداشت عشق در ایران باستان است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می کردن.در این روز زنان با محبت به شوهران خود هدیه می دادن،مردان هم زنان و دخترانشون رو بر تخت شاهی می نشوندن به اونها هدیه داده و ازشون اطاعت می کردن.

ملت ایران از جمله ملتهایی ست که زندگی اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته، به مناسبت های گوناگون جشن میگرفتن و به سرور شادمانی روزگار می گذروندن. این جشن ها نشان دهنده ی فرهنگ،نحوه ی زندگی،خلق وخوی،فلسفه ی حیات و کلاًجهان بینی ایرانیان باستان است.از اونجایی که ما با فرهنگ باستانی خود کمتر آشناییم شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده.

شاید هنوز دیر نشده باشه که روز عشق رو از 25 بهمن (VALENTINE) به 29 بهمن (سپندارمزگان ایرانیان باستان ) منتقل کنیم . نه؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

من یه ایرانیم پس به شما که ایرانی هستین سپندار مزگان رو پیشاپیش تبریک تبریک میگم

haappy valentine

Love can sometimes be fresh.

Love can sometimes   be new.

Love can sometimes make you happy.

And sometimes make you blue.

Love is the light that radiates from the eyes.

Love is the image floating in the skies.

 Love is true

....

نگوییم ای کاش زندگی بهتر از این بود 

بخواهیم که خودمان بهتر از این باشیم

....زیر چتر باران.....

 
            مث شب در بارون
            مث بارون در شب
            تو پر از زمزمه ی یاس سفیدی
            در باد .
            تو مث خاک نجیب وطنی
            تو مث خواب ظریف یه پرنده
            پر لالایی شعر سفری
            مث ماهی در آب
            تو سکوت غزل تقدیری
            مث شب تنهایی
            مث من بی تابی
            پر موجی ، پر عشق
            عشق سرخورده به یک صخره ی سرد.
            تو مث یک غزل ناخونده
            پشت دیوار خودت زندانی
            تو همون پنجره تنهایی
            که تو رو،با نفس یک فانوس
            روی دیوار شبم می دوزم
            تو همون راز بزرگی که خدا
            توی تنهایی یک ظهر کویر
            با خودش قسمت کرد
            تو همون آیینه ای
            که یه روز
            مهتابو رسوا کرد
            خود خورشیدی تو
            که به شب های دلم خندیدی
            چشم تو خنده ی تقدیر من و آیینه هاست.......

انتخاب طبیعی..

وقتی زندگی حیوانات رو نگاه می کنی به  قانون بقای اصلح  داروین  یا همون انتخاب طبیعی می رسی  

ولی ایا ما حیوان هستیم که این قانون شده یکی از اصلی ترین قوانین زندگیمون ؟

یکی رو از بین ببریم تا خودمون به اوج برسیم ؟

مگه بودن یا نبودن اون فرد فرقی داره؟ 

با بودن این ادم ها بازم می تونیم به خواسته هامون برسیم  

نمی تونیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

نظر شما چی هست ؟ 

من که میگم میتونیم...