افسرده ، بی پناه ، پریشانحال ــــ
افتاده ام به گوشه ی تنهائی
من یکطرف نشسته ام و غمها
ایستاده اند گرم و صف آرائی
***
در بزم گرم زندگیم، بیگاه
سنگی فتاد و ساغر من بشکست
طفلم رمید و همسر من بگریخت
دستی رسید و رشته ما بگسست
***
عمری قرار زندگیم بودند
رفتند و هیچ صبر و قرارم نیست
خواهم ز چنگ حادثه بگریزم
ایوای من که پای فرارم نیست
***
کو خنده های کودک دلبندم؟
آن گر مخوی نغمه سرایم کو؟
آنکس که کودکانه گه بیگاه ـــ
میگفت قصه ها ز برایم کو؟
***
ایوای از شکنجه های تنهائی
کو همسرم؟ کجاست هماغوشم؟
فرزند من کجاست که با شادی ـــ
بالا رود ز دست و سر و دوشم؟
***
خاموش مانده خانه من امشب
در آن خروش و همهمه بر پا نیست
دلبند کودکم که دلم میبرد ـــ
آرام جان خسته « بابا » نیست
***
ای تک ستاره های شب تارم
ای اشکها! ز دیده فرو ریزید
ای لحظه های غم زده! بنشینید
ای دیوهای حادثه! بر خیزید
***
در این شب سیاه غم آلوده
من هستم و سکوت غم انگیزی
وز این سیاه چال ،نصیبم نیست ـــ
جز وای وای شوم شباویزی.
از کتاب طلوع محمد/مهدی سهیلی
سلام
وبلاگ خیلی خوبی داری اینو واقعا میگم .
امیدوارم همیشه موفق باشی
من تازه یه وبلاگ زدم خوشحال میشم بهم سربزنی و با هم تبادل لینک داشته باشیم .
منو با اسم .•* شهــر قصــه های مــن *•. لینک کن و بهم خبر بده تا با چه اسمی لینکت کنم .
ممنون . منتظر جوابت هستم .
سلام همین الان لینک شدی دوست تازه وارد
به بلاگ اسکای خوش اومدی
من و دوستام بی صبرانه منتظر قصه هات هستیم
همیشه
حرف از رفتن هاست
کاش کسی
......
با آمدنش غافلگیرمان کند...!
الهی .... [گل]
ای کاش زودتر بیاید ان که همه منتظرش هستیم
Salam khaste nabashi vaghean damet garm ba in webloget terekundi
Vasehamin linket kardam,khoshhal misham age to ham mano link koni ,movaffagho piruz bashi,bye
من هم شما رو لینک کردم