....

در عشق و عبادت باید صاف و شفاف بود درست است که به راحتی می توان در این هر دو ریا کرد و به هزار رنگ و نیرنگ آلوده شد اما تو همواره سعی کن چون آینه صاف و بی ریا باشی.

حکم ، دل

بار اخر ، من ورق را با دلم بر میزنم !

بار دیگر حکم کن !

اما نه بی دل !

با دلت ، دل حکم کن!

حکم دل : هر که دل دارد بیاندازد وسط  !

تا که ما دلهایمان را رو کنیم !

دل که روی دل بیافتد ، عشق حاکم میشود!

پس به حکم  عشق، بازی میکنیم.

این دل من !

رو بکن حالا دلت را !

دل نداری؟!!

بر بزن اندیشه ات را 

حکم لازم .

دل سپردن  ،دل گرفتن  ، هر دو لازم! !

....

فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم 
فردا
یا من تو را میکشم
یا تو چاقو را در اب خواهی شست

همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به اینکه انسان 
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است
اصلا
این فیلم را به عقب برگردان
انقدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که میدود در دشت های دور
انقدر که عصا ها 
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین ...
زمین....
نه 

به عقب تر برگرد
بگذار خدا
دوباره دست هایش را بشوید
در اینه بنگرد

شاید تصمیم دیگری گرفت

...

باد بی وطن....

برگ بی کفن....

شاخه در نبرد تن به تن....