به آسمان بگو...
گاهی ابری بودن بهتر از پر ستاره بودن استبه آسمان بگو...
گاهی ابری بودن بهتر از پر ستاره بودن استیکی از شعرهای اخوان ثالث
سلامت را نمیخواهند پاسخ گفت
سر ها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دیده نتواند
که ره تاریک و لغزان است
و گر دست محبت سوی کس یاری
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است
نفس کز گرمگاه سینه می آید برون ابری شود تاریک
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کین است پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک
مسیحای جوانمرد من ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است آه
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی و در بگشای
منم من میهمان ........
بی گفت و گو....
زره گسسته،
ز اسب اوفتاده و ،
خسته،
سپر به خاک نشسته
شکسته شمشیرم.
هنوز اگر چه ز خورشید
هنوز اگر چه ز برگ
درین غروب خزان،چشم بر نمی گیرم
بگو در آید مرگ!
صدای قهقهه ای گنگ،میرسد از دور:
...ـ(کجا شنیدی کز روبه رو در آید مرگ؟
همیشه وقتی خنجر ز پشت سر ، ناگاه!
میان کتف تو بنشست و ، راه آه تو بست
نشانه ای ست که ،
بی گفت و گو در آید مرگ!)
( فریدون مشیری)
نمی خواهم !!!!!...........
این روزها دلم مثل زمستون یخ زده
نمی دونم چرا اونایی که خیلی بهشون احترام میذاری فکر می کنن این حق رو دارن که دیگران رو تحقیر کنن
چقدر کودکانه فکر می کنیم
من نمی خوام جزء این آدما باشم حتی اگه یه روز باقی مونده باشه از این عمر
دوست ندارم دلی رو بشکنم با این که تیکه های دل خودم دیگه قابل چسبوندن نیست
خدایا به من این قدرت رو بده که تا زنده هستم کسی رو نرنجونم و دلی رو نشکنم
م ی ن ا 
ای دل
ای دل.به کمال عشق آراستمت.
وز هر چه به غیر عشق پیراستمت.
یک عمر اگر سوختم و کاستمت :
امروز چنان شدی که می خواستمت!
آزادگی
پشه ای در استکان آمد فرود
تا بنوشد آنچه واپس مانده بود
کودکی- از شیطنت – بازی کنان
بست با دستش دهان استکان !
پشه دیگر طعمه اش را لب نزد
جست تا از دام کودک وارهد.
خشک لب. می گشت. حیران .راه جو
زیر و بالا . بسته هر سو .راه او
روزنی می جست در دیوار و در
تا به آزادی رسد بار دگر.
هر چه بر جهد وتکاپو می فزود
راه بیرون رفتن از چاهش نبود
آنقدر کوبید بر دیوار سر
تا فرو افتاد خونین بال و پر
جان گرامی بود و ان نعمت لذیذ .
لیک آزادی گرامی تر .عزیز
فریدون مشیری(از دیار آشتی)