نظر یک دوست برای مینا ـ یک خاطره

کاش می دانستی که به تو نگاه میکنم ولی نمی بینمت
کاش می دانستی روبرویم نشسته ای ولی مرا نمی بینی
و خیره به چشمانی هستی که تو را نمی بینند
و من منتظرم
منتظر صدایی که نمی شناسمش
به تو به افق به دور نگاه می کنم
به مردی که از پشت سر تو نمی گذرد
و به ما نگاه نمی کند
کاش می دانستی که من منتظرم
به تو به افق به دور که نگاه میکنم صدای نمیشنوم که مرا باز خواند
و من از تو بگذرم کاش می دانستی که من منتظرم
کاش می دانستی به دور به افق خیره ام
کاش می دانستی که نمی دانی به تو نگاه نمیکنم
کاش میدانستی منتظرم
منتظر کسی که مثل هیچکس نیست
کاش میدانستم که منتظری
منتظری که تورا ببینم
کاش میدانستم زمانی که پلکهایم را بر هم زدم مردی از افق از دور گذشت
کاش می دانستی که من منتظرم
کاش می دانستم که تو هم منتظری
کاش می دانستم که از تو گذشتم اما به افق به دور نرسیده ام
کاش میدانستم که دور چقدر دور است
کاش می دانستم که تو هم می روی و دگر باز نمی گردی
کاش می دانستم رفته ای دور
کاش می دانستم که دور دور است
کاش می دانستم که به افق به دور که نگاه نمی کنم دگر تو را هم نمیبینم
کاش می دانستم
که تو منتظر من بودی و من منتظر تو
کاش می دانستم که ما منتظر بودیم
کاش می دانستم
 

یکی از اساسی ترین توهم های ادمی
این است که گمان میکند عشق را میشناسد
به همین سبب از تجربه ی عشق عاجز است
هر کس میپندارد میداند عشق چیست
بنابراین.نیازی به تجربه ی ان احساس نمیکند
به همین دلیل عشق از دنیای ما قهر است
ما با عاشقانی ربه روییم که از عشق تهی اند
والدین تظاهر میکنند فرزندانشان را دوست دارن.
همسران تظاهر میکنند...
تظاهر وتظاهر
البته هیچ کس به عمد این کار را نمیکنند
بسیاری از انها نمیدانند که چنین میکنند
ای کاش از همان ابتدا ادم ها می اموختندکه
عشق برترین هنر زندگی است
به جادو میماند و معجزه میکند
ای کاش می اموختند که باید عشق را کشف کرد
باید برای کشف ان زحمت کشید
باید به ژرفای ان رفت و شیوه های ان را اموخت
عشق هنر است
عشق ورزیدن.مهارت نیست
بلکه امکانی بلقوه در همگان است